Misschien heb jij ook weleens het gevoel dat er ‘meer in je zit dan je eruit krijgt’. De oorzaak kan natuurlijk buiten jezelf liggen. Maar meestal voelen we wel aan dat we zélf aan de bal mogen. Er zijn gewoon momenten waarop jij jezelf in de weg zit. Hoe kom je op die momenten voorbij jezelf?

Ik deel iets met een vriend wat me al lang bezighoudt. Iets wat niet lekker zit. Energie vreet. Ik weet gewoon niet goed wat ik ermee aan moet. Hij luistert aandachtig. Voelt mee. Laat merken dat hij mij begrijpt en doet geen enkele poging om te adviseren. Heerlijk! De meesten – ik incluis – doen dat vaak anders. Tijdens het verhaal van de ander bedenken wij alvast een oplossing. Daardoor luisteren we minder goed. Eigenlijk zijn we meer aan het wachten op het moment waarop we zelf kunnen gaan praten …

Verschillende mensen wijzen me deze week op de uitzending ‘Mijn bullshitbaan’ van VPRO Tegenlicht (24 maart). Meer dan twintig procent van de werkende mensen in het Westen heeft het idee dat hun werk helemaal geen zin heeft. Antropoloog David Graeber ‘vecht’ al jaren tegen ‘bullshit-jobs’. Hij ontmoet veel kritiek. Vooral op zijn statistieken. Maar de kern van zijn verhaal is dat we een radicaal nieuwe kijk op werk nodig hebben. Het gaat er niet om dat je veel geld verdient, maar dat je zorg draagt voor mensen en de wereld om je heen.

De merels. Ze zingen alweer meer dan een maand. Mijn moeder maakte mij er vroeger op attent: 'Hoor je die merel, Harry? Die helpt je uit je hoofd!' Mooi: een moeder die oplet en ziet dat je wel wat hulp kunt gebruiken om in het hier en nu te leven. Het echte leven roept je!