Afplakken

Luisteren is werken met wat er ís. En niet met wat je zou wíllen dat er is. Bijvoorbeeld: ‘Als ik wat meer interesse zou hebben in mensen, zou ik beter luisteren.' Luisteren is ook niet: werken met wat je zou willen dat er níét is. Zo van: ‘Als ik minder ongeduldig zou zijn, zou ik beter luisteren.' Het gaat juist om het beter leren hanteren van wat er ís. Of dat nu gebrek aan interesse, ongeduld of nog iets anders is. En geloof me, in jouw geval is er meer dan genoeg om mee te werken en om dat goed te doen!

Niet willen zien

Misschien kun je het bijna niet geloven, maar dit is echt (deze week) gebeurd. Een klant vertrouwt me het volgende toe: ‘Ik haat mijn collega zo erg dat ik het vakje waarin zijn gezicht te zien is in een Teams-sessie, afplak met een geeltje. Irritant is wel dat die vakjes soms verspringen. Maar een geeltje is ook zo verplaatst.’ Erger kan niet, zou je denken. Nou, wel dus. Ze vervolgt: ‘Ik plak ook mijn eigen hoofd af. Ik vind het zo naar om te zien hoe verkrampt ik ben in een vergadering met ons team.’

Blinde vlek

Wat als wij bewust onze eigen ‘blinde vlek’ zijn? Wat als we op afstand geeltjes plakken, in plaats van dichtbij te werken aan open lijnen? Zou het niet veel beter zijn als we leren werken met wat er ís, ook al is dat soms lastiger?
Houd jezelf niet voor de gek. Maak werk van – en werk met – wat er is!