Hier draait het om
Luisteren helpt de verteller te ontdekken waar zijn of haar verhaal in de kern om draait.
Zo ontspannen ben ik lang niet geweest. Lekker om ‘licht als een veertje’ in een groep te zijn. Als mijn collega vraagt: ‘Wie heeft er een verhaal waar we mee kunnen oefenen?’, steek ik vrolijk mijn hand op. Dat is niet de bedoeling. Even is hij in verwarring. Gelukkig doet hij wat hij moet doen. Hij geeft aan dat hij liever werkt met een verhaal van iemand uit de groep. Maar die groep is nieuwsgierig naar míjn verhaal. Daarom meldt niemand zich, we moeten het doen met mijn verhaal. De ontroering die me overvalt terwijl anderen nota bene oefenen met mijn verhaal, is verrassend en groot.
Van de rails gelopen
Hier volgt een korte versie van het verhaal. Op een bruiloft ontmoet ik een jonge gast. Echt nuchter is hij niet meer als hij me laat op de avond om hulp vraagt: ‘Mijn leven is compleet van de rails gelopen en ik voel me zo fucked up. Geen idee hoe ik het ooit weer op een goed spoor moet krijgen. Je hebt m’n stiefvader geholpen, wil je ook mij helpen?’ Ik reageer met: ‘Natuurlijk, alles in mij wil je graag helpen!’ Later blijkt dit ‘alles’ onbedoeld niet helemaal waar te zijn. Kán ik hem wel helpen? Als ik hoor hoe diep hij zich in de nesten heeft gewerkt, twijfel ik daaraan. Ook weet ik niet zeker of hij wel ‘coachable’ is.
Empathische gok
Nadat ik uitverteld ben, gaat de groep onder begeleiding van mijn collega Ivo ‘helemaal los op mij’. Ze geven me erkenning voor hoe ik me ongetwijfeld moet voelen. Daarbij doen ze ook een empathische gok naar waaróm ik me zo voel. Ze zoeken naar waar ik precies behoefte aan heb. Zo goed om weer eens aan déze kant van een oefening te staan.
Hier draait het om
Ze doen het graag en goed, deze accountants. Ze geven – heel dichtbij – terug wat ze voelen en begrijpen. Zo kan ik er opnieuw aan voelen. Ik weet niet eens meer wat er precies gezegd wordt, maar wel hoe het me raakt. Tranen vullen mijn ogen. Opeens is daar een diepdoorvoeld besef van wat hier aan de hand is. Nu weet ik waarom deze korte ontmoeting met een aangeschoten jongeman (‘Niemand neemt me serieus, Harry, maar jij neemt me zelfs serieus als ik dronken ben’) zo blijft hangen. In mijn eigen tekortschieten als vader van een zoon voel ik me door de vraag van deze gast ‘gerehabiliteerd’.
Het verrast me opnieuw hoe de uitnodiging die in het luisteren zit, helpt om te ontdekken waar je verhaal in de kern om draait. Als je eenmaal daar bent waar het om draait, draait alles om.
Wil jij wekelijks een prikkel ontvangen om vanuit je hart te werken?
Reageren op dit artikel?