Check-in

Veel digitale sessies gaan nagenoeg alleen over werk. Als we niet uitkijken, raakt het contact oppervlakkig. Of het gaat wel diep, maar dan uitsluitend op inhoud. Mensen zijn ‘bang’ dat iemand in een online vergadering gaat vertellen hoe het met hem of haar is. Daar weten we ons geen raad mee. En zo ontstaat er een gebrek aan aandacht en worden interacties onpersoonlijk. Terwijl persoonlijke aandacht geven én (durven) ontvangen juist nu nodig is!

Luisteren verrast

Tien lachende gezichten in vierkante vakjes op een plat scherm. Ik schrik van hoe ‘gewoon’ dit al voelt. Het is eigenlijk best leuk. Ivo vraagt de deelnemers hoe zij sinds de vorige ‘sessie’ met hun luisteren bezig zijn. Anita neemt het woord. Haar werkgesprekken zijn nu iets langer, maar ook mooier. Er zijn zelfs mensen die haar voor het gesprek bedanken. Thuis is het effect zelfs nog verrassender. Huisgenoten merken op dat ze stiller, rustiger en relaxter is in het contact. Ze vragen zich bezorgd af of er wat met haar is.

Dan komt Ard aan het woord. Hij heeft het over ‘the revival of the handrem’. Hij blijkt de vorige keer stilgezet te zijn bij een levensthema: de noodzaak om te vertragen. Ook hij merkt dat hij mensen verrast met zijn persoonlijke aandacht. En hij ziet ze denken: ‘Wat voert die in zijn schild?’, ‘Het kan niet waar zijn dat hij geen commentaar levert’ en/of ‘Waar is hij op uit?’

Inchecken

Sacha vertelt dat haar team een overleg altijd begint met een rondje ‘Hoe is het met je?’ Zelf ben ik niet zo van eindeloze rondjes om die vraag. Vanwege het verplichte karakter en omdat er weinig vaart en soms ook geen relevantie in zit. Ik denk dan: kunnen we niet gewoon beginnen? Maar er zijn minimaal duizend andere manieren om digitale ontmoetingen persoonlijk te beginnen. Sterker nog: als je er goed over nadenkt, kun je mensen in een snel rondje laten reageren op een vraag die de groep ook nog goed voorsorteert op wat gaat komen. ‘Thema’s aanzetten’, noemen we dat.

Online kampvuren

Zoals Jitske Kramer schrijft in haar laatste boek Werk heeft het gebouw verlaten: ‘Kies een vraag die relevant is voor de groep op dat moment. Probeer met elkaar emoties expliciet uit te spreken. Dit kan in het begin wat ongemakkelijk zijn, maar ‘online’ vraagt nu eenmaal net iets meer stem te geven aan dat wat er speelt. En het helpt enorm om op persoonlijk niveau de verbinding met elkaar te maken.’

Het is niet: eerst inchecken en dan aan het werk gaan. Inchecken ís aan het werk gaan!