Bij de kassa ligt het boekje ‘Omdenken in communicatie’. In een ‘we-hebben-lekker-een-weekendje-met-z’n-tweeën-stemming’ stop ik het boekje bij het begeerlijke stapeltje dat ik meeneem het weekend in. Ik lees: ‘Omdenken door communicatie begint ermee dat je de ander diepgaand accepteert. Met alles erop en eraan. Niet door te zeggen: ‘Ik accepteer je’, maar door je ernaar te gedragen. Heeft je partner tijd nodig? Dan krijgt ze tijd! Simpel.’

Blijf doen wat je met liefde doet. Geef niet op om je samen met anderen in te zetten voor dat wat jij de moeite waard vindt. Werk van harte voor mensen die jij verder kunt helpen. Een mooi doel en een goed plan zijn niet genoeg: we mogen leren doorzetten, ‘volhouden ondanks’, stevig blijven staan waar we voor staan.

Precies dezelfde klanten en collega’s, ook nog hetzelfde product. Alweer die eindeloze hoeveelheid informatie verwerken, die oeverloze vergaderingen bijwonen en dat veel te hoge tempo. Je werk is best leuk en wat je doet is niet zinloos, maar hoe blijf je fris?

Wij willen ons graag goed voelen. Volop genieten. Plezier, opwinding en liefde ervaren. Dat geeft energie en kleur aan je leven. Maar er is ook veel dat we liever niet voelen. Wie zit er nu te wachten op emoties als angst, verdriet, walging of boosheid? Zelfs verrassing is iets dat we liever niet meer ervaren. Zo bereiken we als volwassen werkende mensen de fase van ‘terminale serieusheid’. En proberen we níét te voelen wat er wél is. Dat is niet alleen ongezond, maar ook onnodig. Want ook van de zogenaamde ‘negatieve emoties’ kun je volop genieten!