Werkgeluk

Hobbel nemen

Vrijdagmiddag voelt niet als de meest gelukkige middag om de outline te maken voor een nieuwe training waarmee we binnenkort starten, over het thema participatie. We halen een keer diep adem en gaan van start. Gelukkig duurt het niet heel lang voor we merken dat de titel van de training - ‘Participeren met vertrouwen én plezier’ - ook voor ons opgaat. Twee freaks vergeten de tijd. Hoe lekker is dit!

Flow

We werken als mallen, gaan een klein blokje om als pauze, en duiken er vervolgens weer in. De tijd lijkt vergeten. Wat overblijft is een groeiende outline, heel veel werkplezier en allerlei nieuwe werkvormen. Wat heerlijk om ‘diep’ te kunnen samenwerken. Zonder afleiding met een concentratie die je niet hoeft te forceren, omdat die als vanzelf lijkt te komen. Zo werken we toe naar een prachtresultaat. Als we op de klok kijken, blijkt er nog ruimte over voor een biertje. Er zit zoveel energie op dat ik - geheel tegen mijn gewoonte in - dat weekend in de zon nog verschillende momenten vind om de outline verder uit te werken.

Zien en waarderen

Als werkgeluk te maken heeft met je gezien en gewaardeerd voelen, wie ziet ons dan die middag, en wie waardeert ons? Wij zien elkaar, dat is zeker! En natuurlijk zijn we ook benieuwd wat onze opdrachtgevers ervan vinden.

Ik stel voor dat we van werkgeluk niet ons ultieme doel maken. En als het een keer wat minder gelukkig is: dat we ook dit delen met collega’s. En vooral: dat we blijven zoeken naar momenten dat we met plezier samen kunnen werken aan wat de moeite waard is.