Voelen wat je nodig hebt

Het uitzicht is te mooi om de stoelen in een kring te zetten. Dus zitten we met z’n zessen op een rijtje. Alle zes met uitzicht op het meer. Op het laatste moment schuiven we nog een zevende stoel bij. Samen genieten we van wat we zien. We hebben geen idee van wat ons te wachten staat …

Inchecken

Zonder elkaar aan te kijken, maken we volop contact. Ieder heeft twee van de zeven basisemotieblokjes van de emotiewijzer voor zich neergezet. Zo checken we in. We delen hoe we ons voelen. Dat verbindt als een malle.

Welkom

Op het laatste moment heeft de ondersteuner van dit team toestemming gekregen om ook mee te doen. Hij deelt dat dit hem ergens onzeker maakt. Gisteravond was hij nog niet welkom. Na een onrustige nacht en een nieuw verzoek in de ochtend om mee te mogen doen, is hij er nu toch bij. Maar is dat wel oké? Is hij wel écht welkom?

In een behoefte voorzien

De groep voelt hoe dicht emoties en behoeften bij elkaar liggen. Ik vraag of iemand wil verwoorden waar deze collega behoefte aan heeft. Dat gebeurt, en het lukt om zijn behoefte haarscherp te krijgen. Ik vraag de teamleider om achter deze man te gaan staan en de handen op zijn schouders te leggen. Zodra ze dat doet, stromen de tranen. Ik moedig aan om ook met woorden voelbaar te maken dat hij echt welkom is. Ook dat lukt en lucht enorm op. Dit is nog eens inchecken!

Aansluiten

Ik zal je de complete incheck besparen, maar er werd veel voelbaar. Het is indrukwekkend hoe makkelijk we in elkaars behoeften kunnen voorzien als we die eenmaal scherp hebben. Wat een kansen om echt aan te sluiten!