Geef je gevoel
geen plekje

De Sesamstraat van het communiceren is: zien, voelen en op basis daarvan handelen. Maar we staan niet altijd even gelukkig voorgesorteerd als het gaat om wat er te voelen is. Dat blijkt onder meer uit de manier waarop we over emoties praten. Deze keer aandacht voor de uitdrukking ‘je gevoel een plekje geven’. Waarschuwing: doe dat alsjeblieft niet! Buitengewoon ongezond!

Luisteren voor ‘freaks’

Met een groepje van tien supervisoren doen we de oefening ‘Luisteren naar jezelf’. Normaliter duurt deze oefening dik een halfuur. Maar deze keer bijna twee uur! Dit is luisteren voor gevorderden. Iedere stap van het luisteren naar jezelf (inventariseren, kleuren en integreren) roept bij deze professionals een veelheid aan reacties op. Freaking leuk!

Je gevoel een plekje geven

Na wat uitleg van mij over wat emoties met luisteren te maken hebben, reageert een ervaren supervisor met de controlevraag: ‘Dus je bedoelt dat we eerst ons eigen gevoel een plekje moeten geven en dat we pas dan reageren?’ Au!

De kern van communicatie wegmoffelen

Ergens begrijp ik wel wat hij bedoelt, maar toch doet het zeer. Ten eerste: dat we onze emoties geen plek willen geven, maar heel misschien wel een plekje. Dat geeft aan hoe weinig belang wij aan emoties hechten. Maar nog belangrijker: het wekt de suggestie dat we weliswaar af en toe open willen staan voor onze emoties, maar alleen om dat wat er te voelen is zo snel mogelijk te verpakken in een zo klein mogelijk doosje dat we ergens ver achter in het magazijn van ons lichaam verstoppen.

Boordevol energie

Emoties zitten boordevol energie. Hoeveel energie denk je dat er nodig is om weg te moffelen wat er voelbaar is? Ik ga ervanuit dat de derde wet van Newton ook in dit geval opgaat! Wat denk je dat er met al die energie gebeurt als je die wegdrukt? Die gaat daar achter in het magazijn van jouw lijf zorgen voor allerlei psychosociale klachten. En – ook al niet echt handig – komt er af en toe in ongecontroleerde, vulkanische uitbarstingen alsnog uit.

De bedoeling is niet dat wij onze emoties een plekje geven, maar dat zij ons ergens brengen. Laten we onze emotionele energie gebruiken om vitaal ons werk te doen. Volop in contact met onszelf en daardoor met de ander voor wie we werken.