Open, onbevangen en
nieuwsgierig

'Wij zijn een groepje senior onderwijsbestuurders. Willen jullie ons in oktober een ochtend inwijden in de wondere wereld van het luisteren?' Natuurlijk, met liefde! 'Mail ons dan even een tekstje dat we als uitnodiging naar al die bestuurders kunnen sturen. Dan weten ze waar het over gaat.' En ik schrijf (o.a.): ‘Wat als je alles wat je hebt geleerd nu eens zou kunnen combineren met de open, onbevangen en nieuwsgierige houding van een kind?’ Ja, als dat eens zou kunnen …

Verwondering

Samen met 200 retailers ben ik bij de Media Plaza in de Jaarbeurs te gast voor de jaarlijkse EFMI Food Retail Outlook. Onze gastvrouw doet het goed. Ik hoef mijn pijnlijke rug niet in een van de bontgekleurde maar slechtzittende kuipstoelen te wringen. Ze regelt een speciale stoel voor mij. En vergeet niet in de pauze te checken of ik nu goed zit. Ik zit prima!

Rechtop in mijn speciale stoel boven in de arena ben ik dit keer toeschouwer. Ik hoef helaas niet te spreken. Mijn coachee wel. Maar eerst is er een hotemetoot die ons gaat vertellen hoe we er in de branche voorstaan. Tot mijn verbijstering hoor ik dat hij daar een uur en een kwartier de tijd voor krijgt. Dat ga ik met m’n korte spanningsboog nooit trekken. Gelukkig is er genoeg te zien. Rare wereld. Mensen in deftige kleren die met dit prachtige weer de hele dag binnen op gekleurde kuipstoeltjes zitten. De spreker blijkt een echt cijferkanon. Hij spuwt enthousiast het ene na het andere overzicht met cijfers uit. En tot mijn verbazing zijn er regelmatig mensen die met hun mobieltje een foto maken van een van de dia’s die hij voortvarend toelicht.

Oorlogstaal

De spreker maakt het spannend. Hij vergelijkt de retailwereld met de serie ‘Game of Thrones’. Zijn verhaal is doorspekt met oorlogstaal. Ook het filmpje dat hij laat zien, is ronduit gewelddadig. Toch kunnen deze mensen erom lachen. Ik heb er geen verstand van, maar misschien zitten deze deftige mensen hier om te schuilen? Zo te horen is het in hun wereld ‘vechten om te overleven’. En de informatie die zij van deze enthousiaste spreker krijgen – die overigens nog twintig minuten meer nodig heeft dat de 95 die hem ter beschikking zijn gesteld – lijkt bedoeld om hun oorlogen met meer succes uit te vechten. Dit zijn soldaten die hier een dag op adem komen en munitie krijgen om straks weer met scherp te kunnen schieten.

Anders kijken

Wat een verademing om na dit geweld, dat van mij weer een jongetje maakt dat creatieve manieren zoekt om de les uit te zitten, mijn coachee voor de groep te zien staan. Een vrouw. Jong en  – ook al is ze een beetje zenuwachtig  – breeduit lachend. In stilte moedig ik haar aan: ‘Breng iets menselijks in! Vertel ons dat het níét zo is!’

Rustig bedankt ze de eerste spreker voor zijn verhaal en legt uit dat je ook anders naar de wereld kunt kijken. En dat de klanten van deze cijfervretende retailers dat ook doen. Voor hen bestaan de muren tussen de verschillende koninkrijken niet. Voor hen is het ook geen oorlog. Langzaam verdwijnen mijn plaatsvervangende zenuwen. Dit gaat helemaal goed komen!

Dapper

Geen idee hoe jij naar de wereld kijkt waarin je werkt. Maar het maakt wel heel veel uit hoe je dat doet. Als er buiten een concurrentiestrijd woedt, als het er oorlog is, dan lijkt een open, onbevangen en nieuwsgierige houding volledig misplaatst. Als jij naar het werkveld kijkt, hoop ik dat je geen slagveld ziet. En als het er toch een slagveld is, wees dan dapper en kijk evenwel met een open, onbevangen, nieuwsgierige houding. Misschien kun je iemand helpen!