Zelf echt meedoen

Genesis zingt in 'Carpet Crawlers' (een liedje over beestjes die zich het tapijt in vreten): 'You got to get in to get out'. Klinkt logisch. Toch is het allesbehalve vanzelfsprekend voor werkende mensen 'to get in'. Wat heb jij nodig om op je werk zelf echt mee te doen?

Instappen

Met Guido Rijnja (coördinator algemeen communicatiebeleid bij de Rijksvoorlichtingsdienst, auteur van het proefschrift 'Genieten van weerstand', momenteel werkend aan het boek 'Trek in twijfel') ben ik in gesprek naar aanleiding van het artikel 'Wat botst ons?' We verkennen een mogelijk verband tussen wat in de buitenwereld botst en wat er bij ons vanbinnen botst. En we verliezen ons heerlijk in het gesprek. Het is wel duidelijk dat we zelf echt meedoen.

Guido vertelt over zijn promotieonderzoek. Dat mensen de neiging hebben om wat schuurt en moeite kost uit de weg te gaan. Dat ze daar allerlei copingtechnieken voor inzetten. Toch blijken sleutelmomenten juist die momenten te zijn waarin het mensen lukt voorbij die coping te komen. 'Instappen' noemt Guido dat. Instappen en zo de verbinding maken.

Luisteren naar wat je níét wilt horen

Wat lijkt te helpen om in te stappen, voelt tegennatuurlijk. Het heeft met vertragen te maken. Zodat je het krachtenveld in kaart kunt brengen (heet dat bij Guido): per speler vaststellen wat hij/zij kan, zegt, wil, voelt en wat hem/haar beweegt. Luisteren naar jezelf (heet dat bij Harry): stemmen inventariseren, kleuren en integreren. Zodat je contact kunt maken met wat je verleidt om in te stappen. En zo verbinding maakt met wat je misschien wel níét wilt horen, maar wat je veel te zeggen heeft. Dan loop je af en toe misschien wat averij op, maar voel je wel dat je meedoet. Wat heb jij nodig om echt zelf mee te doen? Contact maken met wat je niet wilt horen!

Wat je echt wél wilt horen: Carpet Crawlers.