Zin in in?

Onze meest dyslectische dochter stelt de vraag: ‘Pap, heb je er weer zin in in?’ Zij in ieder geval wel. Het eerste jaar middelbare school. Spannend. Maar ook heel leuk. En wij? Hoe beginnen wij na een lange warme zomer aan ons werk? Heb jij er 'zin in in'?

De vakantie voorbij

Ik doe werk waar ik van houd en waar ik in geloof. Toch blijft het verschil tussen werk en vakantie legendarisch groot. In ieder geval in mijn beleving. Alsof ik me na een maand heerlijk buiten leven toch weer ergens in forceer. Mijn vrouw heeft gelijk als ze zegt: ‘Wacht maar tot je weer midden tussen de mensen bent, dan heb je het plezier zo weer te pakken.’ Maar toch …

Onzinnig

Ik zwaai de jongste net uit. Op de vraag of zij er zin in heeft, antwoordt ze met een voorzichtig ‘een beetje’. Onze oudste gaat het tweede jaar pabo in. Haar plezier zit in de stages, maar vooral in de studentenvereniging waarvoor ze ook dit jaar weer grootse plannen heeft. Onze zorg gaat naar onze tweede. Die heeft helemaal geen zin in school. Voor de zomer vroeg hij vijf minuten na de start van zijn eerste mondelinge havo-examen (wiskunde notabene) om het eindformulier. ‘Pap, ik heb getwijfeld of ik mijn handtekening zou zetten of ‘fuck you all!’’ Het is toch de handtekening geworden. Een twee voor wiskunde was het resultaat. Hij wil principieel geen diploma meer. Onzinnig noemt hij het. Hij zoekt een baantje voor de ochtenden, gaat zijn drumschool in de middagen uitbreiden en is ‘s avonds voetbaltrainer.

Voorbij de rituele tegenzin

In de krant van vrijdag stond een artikel met de titel: ‘Werk, we willen écht niet zonder (al denkt u soms van wel).’ Quote: ‘Komende maandag zullen honderdduizenden Nederlanders weer met een bijna rituele tegenzin aan het werk gaan, maar dinsdag hebben zij zich er alweer mee verzoend.’

Wat nu als je de ‘vrijheidsgraden’ die ook in jouw werk zitten, gebruikt om verder te komen dan een soort van ‘je erbij neerleggen’? Maak er iets mooiers van! En als je daar hulp bij nodig hebt, lees dan Marks Mooier werk, slim sleutelen aan een baan op maat. Dan koop je in ieder geval een boek van iemand die zelf ook volop sleutelt aan zijn werk - dat ontdekte ik afgelopen vrijdag toen we samen een wandeling maakten die in de verste verte niet als werken voelde, maar dat wel was.