Verandering uitnodigen

Collega Michelle heeft een mooie definitie van veranderen. Eentje die je aan het denken zet. Zij zegt: ‘Veranderen is niets anders dan iets anders in jezelf naar voren brengen’. Hoe doe je dat?

Midlifecrisis

Zo tegen mijn veertigste kwam ik tot de conclusie dat ik (en het leven dat ik leefde) toch wel heel serieus geworden was. Niet raar als je kijkt hoe mijn leven tot dan toe was verlopen. Wel zwaar, verantwoordelijk en eigenlijk ook ietwat saai. Tijd voor verandering, vernieuwing, verfrissing, innovatie, revitalisatie etc. Woorden die tegenwoordig nogal populair zijn. Alsof wat er is, niet langer deugt.

Schaduw

Iets in mij heeft altijd willen spelen. Thuis werd dat niet echt aangemoedigd. Mezelf verantwoordelijk gedragen wél. We hebben nu zelf vier kinderen en ik begrijp mijn moeders ergernis over mijn speelsheid van toen maar al te goed. Dingen moeten wel hanteerbaar blijven. Zo raakte mijn ‘duizend-dingen-in-een-uur-speeldrive’ in de schaduw. De naar binnen gezogen oordelen (-3) van mijn omgeving over mijn speelsheid hielden die bijna veertig jaar daar. Geholpen door de angst om er raar uit te zien als ik speel (-2: ‘Doe maar normaal, dan doe je gek genoeg’) en mijn eigen ontkennen van de behoefte om te spelen (-1: ‘Spelen is voor kinderen, ik wil dat niet meer’).

Wel slank, niet lijnen

De meesten van ons herinneren zich wel die momenten waarop we het graag anders willen. Je hebt ook vast allang herkend dat het resultaat zeker wenselijk is, maar de weg daarnaartoe vaak minder aantrekkelijk. We willen wel slank zijn (met de zomer in zicht besluit ik zes weken niet te snoepen in de hoop dat de zwembroek weer netjes staat), maar niet lijnen.

Uitnodigen

Wat had ík nodig om ‘met iets anders’ – namelijk mijn speelse stukje – in het daglicht te komen? Mensen die me uitnodigen. Vrienden die me aanmoedigen. Klanten die me laten merken dat het niet raar maar juist leuk én helpend is als ik een toneelstukje doe in een training. Ze gaven me moed om ondanks oordeel en de daarbij horende schaamte, ondanks het risico dat het er raar uit zou zien, tóch tevoorschijn te komen met waar ik behoefte aan had. Na een paar jaar hard werken is elke dag een nieuwe kans om met veel plezier te spelen. En mijn verantwoordelijke deel zorgt er wel voor dat het niet al te veel uit de hand loopt.

Wat ga jij bij jezelf uit de schaduw halen? Vind mensen die dat stukje van je van harte uitnodigen!