Fris

Precies dezelfde klanten en collega’s, ook nog hetzelfde product. Alweer die eindeloze hoeveelheid informatie verwerken, die oeverloze vergaderingen bijwonen en dat veel te hoge tempo. Je werk is best leuk en wat je doet is niet zinloos, maar hoe blijf je fris?

Warm welkom

Zwetend als een otter kom ik zeven minuten voor aanvang van een training zwaar bepakt en bezakt met allerlei attributen het zaaltje binnenstormen. Zeven mensen kijken me sympathiek glimlachend aan. Het is inderdaad al behoorlijk warm. Ze wensen me ‘goedemorgen’ en vragen of ze me ergens mee kunnen helpen. Dat kan. Een glas ijskoud water graag.

Ik zet mijn spulletjes klaar, maak even contact en drink een soort van rustig mijn glas leeg. De collega die me om zes uur belde dat ze te ziek was om mee te doen, het geploeter in de file, de parkeerautomaat die het niet deed waardoor ik nu niet weet of er zo een bon onder de ruiterwissers zit, en mijn zeiknatte hemd dat aanstellerig tegen mijn rug aan plakt: ik druk het allemaal naar de achtergrond van mijn bewustzijn en maak ruimte voor de groep. ‘Welkom’, hoor ik mezelf – die eigenlijk te gast ben – roepen. Een veelbelovend begin.

Bedrijfsdominee

De locatie is Amsterdam-Zuidoost. Wolkenkrabberachtige gebouwen. Hip geklede (jonge) mensen. We zitten in De Nieuwe Poort. Een bijzondere plek voor ontmoeting en inspiratie, midden op de Zuidas. Initiatiefnemer: Ruben van Zwieten, een jonge dominee. De plek verleidt mij. 'Vrij moedig' vraag ik ruimte om te starten met een minipreek. Een soort meditatief moment. Het is me gegund. Glimmend steek ik van wal.

Succesvol ondernemen

Ik reciteer Psalm 1. Een lied over een man die niet wandelt, staat en zit op plekken waar je dat ook maar beter niet kunt doen. Een kerel die zich niet van de wijs laat brengen, maar zich wijs laat leiden door het leven zelf. Gelukkig als je zo bent als hij, zingt het lied. Het vergelijkt de man met een boom aan een rivier. Omdat die staat en zich laat voeden door fris, stromend water. Op zijn tijd geeft hij vrucht (mijn publiek, dat per kwartaal op z’n Amerikaans wordt afgerekend, moet vruchten persen). Zijn bladeren blijven fris. Alles wat hij onderneemt, lukt.

Vitaliteit

‘Je kunt een trainer langs laten komen om weer fris te krijgen wat is weggezakt’, hoor ik mezelf zeggen. ‘Begrijp me niet verkeerd, ik help graag. Maar vroeg of laat komt de vraag: Hoe houd je fris wat fris is? Het is de vraag naar je bronnen. Think about it!’ Iemand reageert: ‘O, je bedoelt de waarden vanwaaruit ik werk?’ Een ander zegt: ‘Nee, volgens mij heb je het over wat je drijfveren zijn, dus: what makes you tick …?’

Ik laat de vraag maar staan. Nu jij weer aan het werk bent: wat houdt jou fris?