5 ingrediënten
voor een lekker gesprek

“Donders, Iv, dit kan jij echt, man! Je zet me aan het denken.” Vereerd en ook enigszins verbaasd probeer ik het compliment van mijn vriend aan te nemen. Ik ga bij mezelf na wat er zojuist exact gebeurde in ons gesprek. Wat maakt dat Willem zo reageert en mij bedankt? Ik denk terug aan wat ik zojuist heb gedaan en zie een patroon dat ik steeds vaker zie nu ik meer met luisteren bezig ben.

1. Veilige setting

Een goed gesprek begint bij mij vaak met een goede setting. Lang niet altijd past het om de diepte in te gaan, maar in dit geval is alles aanwezig. Een biertje, busje Pringles en een slapend zoontje. Al gauw zorgt dat ervoor dat we uit de smalltalk raken en dat Willem een persoonlijk verhaal begint te vertellen. Vroeger vond ik dat nog weleens ongemakkelijk. Misschien herken je dat wel: Wat moet je ermee? Wat verwacht die ander van je? Hoe ga je nu reageren?

2. Ruimte geven

Wat allereerst belangrijk is om te beseffen, is dat ik lekker ontspannen in het gesprek kan staan. We staan in Willems keuken en hij weet daar de weg. Ik ben in dit geval het koksmaatje en hij de chef-kok. Ik kan alles uit handen geven, het verhaal aannemen zoals het is en erop vertrouwen dat Willem weet waar hij het over heeft. Lekkere modus!

Een kwestie dus van simpelweg je mond houden? Nee, niet helemaal. Maar het helpt het gesprek enorm als het je lukt om van het stuur af te blijven. Zie het verhaal als een runderlapje dat je op laag vuur in de boter laat sudderen. We halen zoveel meer uit een verhaal van de ander als we het tijd en ruimte geven.

3. Aanvoelen, invoelen en meevoelen

Maar naast veiligheid en ruimte zijn er nog andere belangrijke ingrediënten die de smaak van het gesprek significant versterken. Als ik naar Willems verhaal luister, stel ik in mijn achterhoofd allereerst de simpele vraag: hoe moet dit voor hem zijn? Aanvoelen, invoelen en meevoelen. Als hij uitgepraat is, reageer ik: “Als je zo over dit onderwerp vertelt, klinkt het alsof je er nog niet klaar mee bent. En dat snap ik wel. Je bent echt iets kwijtgeraakt.” Willem denkt na over wat ik net zeg en ik kijk of ik raak schiet. In dit geval is dat zo.

4. Nieuwsgierig zijn

Door de erkenning voelt hij zich uitgenodigd om verder te praten. Hij komt zélf op een punt waarop hij een actie wil verbinden aan het onderwerp. Tegelijk vraagt hij zich af of hij dat écht wil. Ik laat zijn verhaal op me inwerken en vraag: “Waarom vind je het zo belangrijk om er weer een gesprek over te hebben? Waar hoop je dan op?” Hier was ik oprecht nieuwsgierig naar.

5. Erkenning geven

Willem denkt hierover na en zegt: “Dat ik weer dichterbij kom te staan”. Dit antwoord laat ik even op me inwerken. Ik geef hem vervolgens erkenning voor wat ik bij hem hoor: “Dat is een mooi verlangen man!” Dat is het moment waarop hij mij het compliment geeft dat ik in het intro noemde.

Niets toe te voegen

Wonderlijk hè? Ik heb amper iets aan Willems recept hoeven toevoegen, hij had alles al in huis om er zelf chocola van te maken. De veilige omgeving (1) was er al. Het enige wat ik heb gedaan is (2) ruimte maken door mij als koksmaatje op te stellen, (3) me in hem verplaatsen door me af te vragen: ‘Hoe moet dit voor hem zijn?’, (4) mijn nieuwsgierigheid volgen en tot slot (5) erkenning geven voor wat hij laat horen en zien.

Ik hoop dat dit naar meer smaakt! Neem dit recept mee deze week in en probeer het eens samen met iemand anders te maken!

Oefening baart kunst

Voor mij is het zo gewoon geworden om op deze manier te luisteren, dat dit compliment mij verbaasde. Maar ik begrijp ook dat dit niet bij iedereen meteen lukt. Bij veel mensen zit nog iets in de weg om goed te luisteren. Tijdens onze Harthorend trainingen kom je erachter wat dit bij jou is. Ben je benieuwd of dit wat voor jou is? Plan een gratis proefsessie!

Meer over de gratis proefsessie