Er is meer dan genoeg

Kijk eens eerlijk naar hoe je communiceert. Welk deel daarvan is erop gericht te ontvangen wat je zoekt? Heel veel communicatie is niet primair gericht op de verbinding, maar op het eigen belang. Want als jij niet gaat voor wat jij nodig hebt, kom je niet aan je trekken. Dat valt vooral op als we zoeken naar werk. Dan proberen we te veroveren. Vaak met ‘schaarste’ als uitgangspunt: er is niet genoeg. Als dat je paradigma is heb je altijd gelijk, want er is inderdaad niet genoeg. Dan moet je er dus op uit om te halen en te pakken wat je pakken kunt. Daarin bevestig je steeds dat je gelijk hebt: dat er schaarste is. Zou je het ook kunnen omdraaien en kunnen uitgaan van overvloed?

Je kijkt en luistert zoals je bent

Ik blijf me over haar verbazen. Al herken ik het ook wel: ‘Iedereen lijkt je kwaliteiten te zien, maar zelf ben je er nog niet zo zeker over’. Ruim vijftig jaar oud. Nog fris en energiek. Zo veel gezien en (goed) gedaan. Een dame die veel in haar mars heeft. Op zoek naar een nieuwe uitdaging – liefst als directeur van een welzijnsorganisatie – is ze aan het solliciteren. Ze vertelt me hoe ze in een procedure ‘de laatste twee’ heeft gehaald. Maar ook dat ze er geen goed gevoel over heeft. En als ze uitlegt waarom niet, kan ik haar prima volgen. ‘Appeltje, eitje’, denk ik dan. Gewoon niet doen dus. Nou, dat blijkt nog niet zo eenvoudig voor haar. Want de baan is parttime, staat goed op haar CV, geeft haar een nieuw netwerk en … op haar leeftijd moet ze nog maar zien of ze weer zo’n kans krijgt. De job die niet goed voelt, heeft toch wel veel voordelen. Toch maar doen wat niet goed voelt dan?

Waar kan ik bijdragen?

Als je uitgaat van overvloed, hoef je niets te gaan halen of te veroveren. Dan hoef je alleen maar te onderzoeken waar je wat kunt bijdragen en dat duidelijk maken. Dan zal het werk naar je toe komen (luisteren verkoopt). ‘Ja, ja, dat moet ik nog eens zien’, reageert de schaarstedenker. ‘Niks doen, dan vindt het werk mij? Dat geloof ik niet!’ Ik heb het ook niet over achterover leunen en afwachten, maar over zorgvuldig communiceren van binnenuit (spreektraining). Niet uitgaand van je eigen belang (het krijgen van werk), maar van de verbinding met degene die jij iets te bieden hebt.

Van schaarste naar overvloed

Hoe je communiceert, hangt dus samen met ‘van waaruit’ je communiceert. De wereld is zoals jij hem wilt zien. Ga je uit van schaarste, dan is er schaarste (het betere duw- en trekwerk). Ga je uit van overvloed, dan is er overvloed (zie ‘kussentjes’ van Herman Finkers). Dat geldt voor dingen als opdrachten, banen, werkplekken, maar ook voor immateriële zaken zoals liefde. Je manier van kijken bepaalt wat je ziet. En wat je ziet, bepaalt wat je doet.

Feest

De dag na de ontmoeting met de ‘directrice’ belt ze me ’s avonds op. Ze moet haar verhaal gewoon even kwijt: ‘Kan dat nu even?’ Helemaal opgewonden wacht zij mijn antwoord niet af en roept: ‘Harry, ik heb het gedaan! Dat voelt krachtig en bevrijdend. Maar ook doodeng en retespannend (quote). Het lijkt wel of ik gek ben. Maar ik heb gebeld en gezegd dat ik de baan niet neem omdat het niet goed voelt. Niet zo in lijn met hoe ik het meestal oppak. Dus een prachtig leermoment. Dat ik bedank voor een functie als directeur?! Ik lijk wel … gezond!’

Durf te gaan voor waar je van harte wilt en kunt bijdragen (hart werken). Er is genoeg te doen.