Zeg het gewoon!

‘Hoi Harry! Een werkvraag: Wij gaan binnenkort met een paar collega’s en de Raad van Toezicht onze twee (meewerkende) bestuurders evalueren. We zoeken iemand die dit gesprek kan begeleiden. Iemand die kan zorgen dat hete hangijzers veilig op tafel kunnen komen en die de balans tussen positieve en negatieve feedback kan bewaken. Iemand die kan voorkomen dat het aanvallen en verdedigen wordt en die kan zorgen dat het echte gesprek gevoerd kan worden. Ik denk dat jij dat goed zou kunnen. Lukt het je om daar nog deze week een offerte voor te maken? Voor input kun je met mijn collega bellen. Vrijdag zitten twee collega’s met iemand van de RvT om uit drie offertes te kiezen wie we gaan vragen. Ik hoor het graag van je!’

Nattigheid

Een collega van de bovenstaande vraagsteller belt mij. Ze geeft me iets meer context. Het bedrijf is een paar jaar geleden ontstaan als een doorstart vanuit meerdere bedrijven. Bij de start is besloten twee mensen uit hun midden als nieuwe bestuurders aan te wijzen. Deze twee moeten nu hoognodig geëvalueerd worden. Dat willen ze doen in een overleg met tien collega’s, de drie leden van de Raad van Toezicht en die twee bestuurders. Ik voel nattigheid.

Verborgen agenda

Ik geef aan dat ik er niet voor voel dit gesprek te begeleiden. ‘Waarom niet?’ vraagt ze. Ik zeg: ‘Als ik iets eenmaligs doe, dan het liefst iets wat inspireert.’ Ook check ik mijn aanname dat als er tien zijn die in gesprek gaan met deze twee bestuurders, dit niet alleen is om ze positieve feedback te geven. Ik veronderstel een agenda. Die blijkt er ook te zijn. De groep baalt ervan hoe het besturen door de twee ‘uit hun midden’ zich ontwikkeld heeft. Er is daardoor sprake van ongelijkheid. In verschillende contexten is ook onduidelijk vanuit welke rol een bestuurder opereert (omdat die persoon deels ook gewoon productie moet draaien). Daarbij hebben ze liever één bestuurder die dit werk voor de helft van zijn tijd doet, dan twee die het er een beetje bij doen.

Maak het veilig en zeg het gewoon

Ik stel de dame aan de lijn voor dit gewoon aan de bestuurders voor te leggen. Maar dan niet met tien collega’s en de RvT erbij. Gewoon alleen. Of als dat beter voelt: met een collega. Dan heb je dit hele circus niet nodig en spaar je ook nog een dagdeel dure begeleiding uit. Trouwens, wat maakt dat jullie dat niet allang aan deze twee collega’s hebben teruggegeven? Als het niet veilig is, maak het veilig en zeg wat gezegd moet worden!

Ik word bedankt, ze heeft iets om over na te denken, zegt ze.