Rust

In de aanloop naar de vakantie lees ik een artikel over ‘rust’. Het is geschreven door een katholieke filosoof, Josef Pieper. Volgens hem is zelfs ons ‘rusten’ in het teken van werk komen te staan. Rusten betekent vandaag de dag vooral ‘uitrusten’ en heeft een functie: het leven met een overvolle agenda vol kunnen houden. Het gaat er dan om dat we deze zomer de accu weer opladen, de zaag weer scherp krijgen et cetera. Maar is rusten ook zinvol zónder dat ik moet uitrusten en zonder dat het me helpt om beter te presteren? Misschien iets om deze zomer eens over te mijmeren en wat in te oefenen?

De filosoof reikt ons drie kenmerken aan van een rusten voorbij het instrumentele. Misschien kun je er wat mee. Als oefening voor mezelf probeer ik ze te vertalen naar de zomer die voor mij in het verschiet ligt …

1. Niet-activiteit
   In tegenstelling tot continu en hard werken – wat wij vaak doen – heeft rust meer te maken met ontvangen, openstaan, vanbinnen stil zijn, ontspannen, het laten gebeuren. Een keer niets vastpakken. Alleen en zonder plan naar Terschelling gaan. Daar zíjn, zonder me in te spannen. En mezelf daar ieder moment laten sturen door mijn intuïtie – en verwonderd raken. Daar heb ik veel zin in!
    
2. Feestvieren
   Niet vluchten voor de werkelijkheid, maar juist bevestigen en instemmen met hoe het in ons leven is. Having a good time. Met plezier kijken naar wat er is (en was) en van harte roepen: ‘Dat is/was goed, zeg!’ Vieren met een verwachtingsvolle alertheid, noemt de filosoof dat. Dat begint donderdag al met de zomer-BBQ van de Luisterbrigade. Ik stel me voor dat we als gezin deze zomer ook maar eens een paar feestjes bouwen. Onze kids zijn daar trouwens verschrikkelijk goed in.
    
3. Vrijstelling van sociale ‘dienstplicht’
   Het is goed om uit ons gebruikelijke milieu te zijn. Om te ontdekken dat de wereld groter is dan ons (werk)kringetje. Ik vind het heerlijk om los te raken van het functionele. Op maandag en woensdag met elkaar eten zonder onze gebruikelijke gasten aan tafel. Ook het werk dat we vrijwillig doen, neerleggen. Helemaal vrijgesteld zijn. Buiten in de natuur ontdekken dat er veel meer ruimte en leven te vinden is dan die van onze beperkte netwerkjes.

Niet ingespannen zijn. De moeiteloosheid en de vrijstelling ten opzichte van allerlei sociale functies. Laat het maar komen! Dit wordt jouw zomer. En wie weet schuif je wat op in de richting van een levenshouding die tegenovergesteld is aan die van de maakbaarheid.