Reset

Ken je die autootjes die je eerst naar achteren moet trekken om ze in volle vaart naar voren te laten schieten? Soms moet je eerst achteruit voor je weer met volle vaart vooruit kunt.

Opluchting

De tweede workshop van deze ochtend nadert zijn climax. Alle 250 ambtenaren zijn er helemaal bij. Na mijn laatste zin – ik ben niet zo goed in afronden als ik eenmaal op stoom ben – blijf ik even stil. Die stilte leg ik uit: ‘Even voelen of er nog een nabrander in zit, iets wat nog gezegd wil worden’. Op dat moment ontploft er bij mij een bom vol emoties. Die hoort bij het besef dat het voor dit jaar klaar is. Ik begin te lachen. Gelukkig. Als ik niet zo moe was, hadden het ook tranen kunnen zijn. Ik vertel de groep dat ik voor dit jaar klaar ben met werken. De ‘oh’s’ en ‘ah’s’ zijn niet van de lucht. Schandalig! Vijf december en dan al klaar …

Stoppen, achteruit gaan, en opnieuw weer vooruit

Ik zeg: ‘Opnieuw heb ik veel te lang – ik leer het blijkbaar moeizaam – veel te hard gewerkt. Zes weken elke dag met en voor groepen staan. Mijn slaap liep compleet van de rails. De man die ‘praat over luisteren’ luistert dus niet zo goed naar zichzelf. Preciezer: hij hoort, voelt en begrijpt het wel, maar verbindt er geen passende consequenties aan. ‘‘Hoe zit dat bij jullie?’’, vraag ik de groep. ‘‘Hoe is dat bij jou?’’, vraag ik jou nu. Wil je alsjeblieft niet alleen en exclusief luisteren naar dat in je wat ontzettend graag vooruit wil?! Soms moet je stoppen en een paar stappen achteruit zetten voor je weer vooruit kunt.