Zoeken, vinden en doen.

Er beweegt veel. Allerlei belangrijke vragen houden ons bezig. Er zijn legio keuzes te maken. Juist dan geven rituelen en routines houvast en ritme. Ze lijken belangrijker dan ooit. Rituelen zijn als lijm: een bindmiddel voor het collectief. Ze helpen ons door veranderingen heen, ze herordenen en duiden de werkelijkheid. Ze zetten in de schijnwerper wat er echt toe doet. Vorige week hebben we ons eerste echte ritueel beleefd met een groep young professionals: de PLAY Dive. Wat een feest!

Markeren

Daar staan ze. De mooie jonge gasten die de PLAY Training doorlopen hebben. Wat zijn ze gegroeid! Die groei willen we markeren. Dus hebben we ze in een aantal oefeningen stilgezet bij wat er nu echt veranderd is. Wie waren ze vóór PLAY – en wie zijn ze nu? Ieder heeft zijn of haar eigen groei (en wat daaraan heeft bijgedragen) haarscherp. Natuurlijk blijkt de praktijk weerbarstig. Het is logisch dat het niet allemaal in één keer lukt. Het is niet raar dat wat anders is, nog fragiel voelt. Dat is precies de reden waarom we er met elkaar een dikke streep onder willen zetten. We gaan markeren wat nieuw is.

Er voor elkaar zijn

Een paar hebben nu pas in de gaten dat het toch echt de bedoeling is dat we het water in rennen om helemaal koppie onder te gaan. Een enkeling sputtert wat tegen. Maar we gáán. Met elkaar. Geïnspireerd op de ‘Nieuwjaarsduik’ rennen we vanaf Strand Nulde het water in. Ieder gaat kopje onder. Komt juichend boven. Doet iets wat hij of zij niet eerder heeft gedaan. We kijken elkaar trots en blij aan. Bemoedigen elkaar. Zo is het goed!

Geen idee wat jij te markeren hebt. Maar in een tijd waarin zoveel in beweging is, lijkt het me heel nuttig om te zoeken naar rituelen en routines die houvast geven. Niet alleen, maar sámen. Zoeken, vinden en doen.