Verborgen verlangens
Negatieve in(s)take
Dit is het merkwaardigste intakegesprek ‘ever’. Buitengewoon indrukwekkend. Ontroerend ook. Alsof ik een kleine jongen aan de lijn heb. Maar het is een ervaren professional. Hij zegt: ‘Ik heb een redelijk analytisch begrip’. Volgens mij het understatement van het jaar. Deze man is heel veel intelligenter dan ik. Hij vervolgt: ‘Maar ik leer slecht. Ik begrijp wel wat er gebeuren moet, maar ik krijg het niet gedaan. Er gaat in het contact met anderen niet veel goed.’ En in één vloeiende beweging geeft hij een haarscherpe opsomming die er niet om liegt: ‘Als ik luister, schiet ik vaak in het defensieve. Ik sla stappen over. Laat de ander niet merken wat ik heb gehoord. Ik mis voortdurend de relationele boodschappen in de communicatie en ben buitengewoon zelfreferentieel.’ En alsof hij beseft dat dit laatste een moeilijk woord voor mij is, licht hij toe: ‘Ik leef me weinig in de ander in’.
Dat is een hele lijst, maar hij is nog niet klaar. Doodgemoedereerd gaat hij door met opsommen van wat er niet goed gaat: ‘In het spreken (als leidinggevende) heb ik onvoldoende duidelijk wat ik wil. Ik krijg het dus ook niet goed overgebracht. In het contact zoek ik de ander te pleasen, ben ik zo voorzichtig dat het eigenlijk laf is en denk ik regelmatig: ‘O God, als ze me maar aardig vinden’. Maar zo houd ik mezelf en de inhoud uit het zicht.’
Verwoorden van verborgen verlangens
Ik geef hem terug dat dit een flinke lijst is en vraag wat hij ziet als de samenvatting. Hij zegt: ‘Het lijkt erop dat ik in het luisteren niet met de relatie bezig ben en in het spreken te veel.’ Hij vraagt me hoe ik naar zijn negatieve lijst luister en ik antwoord: ‘Ik heb het idee dat ik iemand aan de lijn heb met een groot verlangen naar gewoon menselijk contact. Maar wel iemand die dat zo spannend vindt, dat hij regelmatig weg beweegt van waar hij juist zo naar verlangt.’
Hij herkent dat onmiddellijk. Uitgenodigd door mijn positieve duiding van zijn negatieve kijk op zichzelf legt hij uit dat hij eigenlijk een rol nodig heeft om het contact aan te gaan. Hij vindt het leuk om dingen op te lossen. Puzzeltjes maken noemt hij dat. Maar in relaties voelt hij zich - zeker los van een rol - bloot, kwetsbaar, onhandig en verlegen.
Motor voor verandering
Het zoeken naar verborgen verlangens is mooi en spannend. Je komt namelijk in contact met de kracht van een ander. Als je samen kunt vinden wat er aan verlangens leeft, dan heb je een motor voor verandering te pakken. De ander ervaart: eindelijk iemand die door wat negatief is heen kijkt, luistert en voelt. Iemand die me helpt opnieuw te ontdekken waar het mij eigenlijk om te doen is. Ik wist het wel, maar was het (even) kwijt.
Let dus goed op, want achter een boel negativiteit is veel moois tevoorschijn te luisteren.
Reageren op dit artikel?