Licht luisteren

Vorige week las een collega in een Openingstraining Harthorend een gedicht voor. Geen idee wie het gemaakt heeft. Was het de setting die ervoor zorgde dat het bij mij een gevoelige snaar raakte? Ik wil het graag met je delen, me bewust van het risico dat jij het wellicht wat te zoet vindt. Als aanmoediging om 'niets te hoeven met wat je hoort, aanvoelt en begrijpt dan het alleen te erkennen'.

Luisteren is meer dan horen.
Luisteren is tijd durven verliezen.
De ander laten uitpraten.
Geen oplossingen geven,
maar stapvoets met de ander op weg gaan.
Niet jouw tempo opdringen,
maar het zijne volgen.
Niet jouw antwoord geven,
maar hem het zijne laten vinden.
In het luisteren ervaart de ander
dat je van hem houdt.
Wie durft te luisteren voelt niet de dwang
om de ander te verlichten,
maar begint te geloven
dat het luisteren zelf al licht is.