Het nieuwe boek 'Goed voelen' is uit. Leer om je emoties voor je te laten werken!
Filter de blogartikelen en quotes op onderwerp
Gepost door Harry op 21 April, 2015 - 09:04
Wij hebben een tijdje in Indonesië gewerkt. Op straat begroeten ze je daar met ‘Mau ke mana?’: Waar ga je heen? In Nederland zou die vraag impertinent zijn en het antwoord: ‘Dat gaat je niks aan!’ Maar in Indonesië is het standaardantwoord ‘Berjalan jalan’: Ik wandel maar wat rond. Dat doen veel werkende mensen ook. En jij?
Gepost door Harry op 17 April, 2015 - 09:00
Dr. Thomas Gordon schreef in 1970 het boek ‘Luisteren naar kinderen’. Deze opvoedklassieker maakte hem wereldberoemd. De klinisch psycholoog, student en later collega van Carl Rogers werd vooral bekend om zijn 'Gordon-methode'. Zijn werk leverde hem drie nominaties op voor de Nobelprijs voor de Vrede. Zou wat hij schreef over luisteren naar kinderen ook toepasbaar zijn op luisteren naar ‘grote mensen’? Reken maar!
Gepost door Harry op 14 April, 2015 - 09:54
Er zijn dingen waar we liever niet bij stilstaan. Eén ervan is ons eigen einde. Toch zijn er goeroes die ons willen laten geloven dat het juist goed is daarbij stil te staan. 'Begin met het einde voor ogen', is de tweede van Covey's 'Seven habits of highly effective people'. Dat zou je helpen om na te gaan of de dingen die je vandaag doet, ook echt waardevol voor je zijn. En als je weet waar je heen gaat, geeft dat richting. Het helpt je kiezen. Is ons (werk)leven echt zo maakbaar?
Gepost door Harry op 6 April, 2015 - 10:13
Je kunt communiceren zien als het versturen van een boodschap van A naar B. En de meeste trainingen - of ze nu gaan over (project)management, adviseren of verkopen - helpen ons richting het perfecte zenden en ontvangen. Daar schieten we veel mee op. Toch gaat echt communiceren wat mij betreft in de eerste plaats over verbinding. En pas in de tweede plaats over de boodschap.
Gepost door Harry op 31 Maart, 2015 - 08:39
Wat moet ik met al die emoties op mijn werk? Die van mij zijn vaak al lastig. Die van anderen helemaal. De ene keert voelt iets zus, de andere keer zo. Kunnen we ze niet beter gewoon negeren? Net doen alsof ze er niet zijn? Ze in ieder geval geen plek geven in hoe we beslissen. Waarom zou je luisteren naar wat je voelt?
Gepost door Harry op 25 Maart, 2015 - 07:35
Madelief (6 jaar) heeft voor zichzelf een paar teenslippers geknutseld. Op zich fraai handwerk. De ene slipper een blauwe, de andere een roze bloemetjeszool. Het ontroert me. Ze heeft ze - alsof het zo hoort - naast mijn lompe wandelschoenen onder de kapstok gezet. Voor haar de gewoonste zaak van de wereld. Maar ik vraag me af, terwijl ik ernaar kijk: 'Hoe kan ik ooit het verschil tussen haar en mijn wereld overbruggen?' Hoe zou het zijn om in haar slippertjes te staan?
Gepost door Harry op 23 Maart, 2015 - 08:28
Ergens klinkt het me wat oubollig in de oren: Geweldloos Communiceren (GC). En inderdaad, Marshall Rosenbergs gedachtegoed dateert uit de vroege jaren '60. Toch voel ik, als een bestuurder mij lachend de hoek in hoont, dat de houdbaarheidsdatum van het concept nog niet verstreken is. Geweld - ook in communicatie - is van alle tijden. Het is voor mij lang geleden dat een gesprek zo zeer deed.
Gepost door Harry op 18 Maart, 2015 - 07:39
Met hoeveel plezier ik ook werk. Hoe ik mijn hart er ook in stop. Het blijft ontnuchterend om je eigen zoon aan een vriendje te horen uitleggen welk werk zijn vader doet: 'Mijn vader praat over luisteren'. Wat zou het ons brengen als we vaker door de ogen van een kind zouden kijken?
Gepost door Harry op 6 Maart, 2015 - 14:30
Genesis zingt in 'Carpet Crawlers' (een liedje over beestjes die zich het tapijt in vreten): 'You got to get in to get out'. Klinkt logisch. Toch is het allesbehalve vanzelfsprekend voor werkende mensen 'to get in'. Wat heb jij nodig om op je werk zelf echt mee te doen?
Gepost door Harry op 2 Maart, 2015 - 11:52
Vandaag ben ik te gast op een middelbare school. Als 'luisterprofessional'. Om docenten te helpen luisteren naar verhalen van hun leerlingen. Wat gaat het brengen als we ruimte maken voor wat er bij hen leeft? In ieder geval leren we wat ons in de weg staat om echt naar hen te luisteren. Dat zijn we namelijk zelf.
